جسدی بیجان بر روی زمین افتاده

 

درون کالبدش هیچ چیزی بی داد نمی کند

جز نگاه های سرد آدم ها و

 عصیان زندگی

 

هیچ چیز نمی خندد و درفرا سوی زندگی نکبت بارش

 

ترسی جز نیرنگ و دروغ و خود خواهی موج نمی زند

 

فرسنگ ها با فرهنگش دور بودند ادم هایی که فقط کالبد داشتند

 

 

 

فرهنگی که فقط درونش عشق صداقت و پاک دامنی جای داشت

 

نوشته شده در سه شنبه 25 بهمن 1390برچسب:,ساعت 16:41 توسط نســــــــــیم| |